Wszystkie zdjęcia finałowe

Zdjęcia pojedyncze

WYDARZENIA

ŻYCIE CODZIENNE

LUDZIE

SPORT

ŚRODOWISKO

KULTURA I ROZRYWKA

PORTRET

Fotoreportaże

WYDARZENIA

I miejsce

Autor: Michał Dyjuk, Forum Polska Agencja Fotografów
Zamieszki w Hamburgu podczas szczytu G20, czyli spotkania przywódców największych potęg gospodarczych świata. Miasto przez trzy noce było polem bitwy między protestującymi antyglobalistami a strzegącymi porządku policjantami. Szkody szacowano na 12 mln euro.
7 lipca – 9 lipca 2017

II miejsce

Autor: Michał Dyjuk, Forum Polska Agencja Fotografów
Bangladesz. Mniejszość muzułmańska Rohingja od pokoleń zamieszkiwała stan Rakhine w buddyjskiej Birmie, doświadczając stale prześladowań i represji. Jednak ofensywa militarna wojsk birmańskich w 2017 roku przerodziła się w masakrę dokonaną na niewinnych ludziach. Od końca sierpnia 2017 roku ponad 800 tys. osób zostało zmuszonych do ucieczki z Birmy do sąsiedniego Bangladeszu. Lecz tam dramat Rohingjów się nie kończy.
Na zdjęciach: 1) Rohingjowie przybywający na plażę w Shah Porir Dwip; mimo pory deszczowej większość wybierała ucieczkę drogą morską; 2) Grupa uchodźców przemierza teren rzeki Naf, by dostać się do stałego lądu Bangladeszu; 3) Głodujące dzieci czekają na posiłek rozdawany przez jeden z NGO-sów; 4) Ciało kobiety, która zmarła w wyniku ran postrzałowych, niesione do prowizorycznego grobu na wzgórzu w obozie Balukhali; 5) Grupa Rohingjów oczekuje na transport do jednego z obozów; 6) Uchodźcy czekają w kolejce na żywność i lekarstwa; 7) Szpital rządowy w Cox’s Bazar – mężczyzna, który wszedł na minę podczas przekraczania granicy Birmy i Bangladeszu; 8) Grupa uchodźców przechodzi przez prowizoryczny most na rzece Naf.
19 września – 1 października 2017

Autor: Mirosław Pieślak, „Fakt”
Skutki nawałnicy, która w nocy z 10 na 11 sierpnia 2017 roku przeszła od Dolnego Śląska przez Wielkopolskę i Kujawy po Pomorze Gdańskie oraz Warmię. Prędkość wiatru osiągała 120 km/h, a punktowo przekraczała nawet 150 km/h – wiele gospodarstw domowych zostało zniszczonych. Mieszkańcy, nie czekając na ekipy ratunkowe, brali sprawy w swoje ręce i na własny koszt, ryzykując, usuwali skutki wichury. Zginęło w niej sześć osób, 62 zostały ranne, w tym 23 strażaków. Na obszarze podległym Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku zniszczonych zostało 30–36 mln drzew, czyli blisko 10 tys. ha lasu. Szacowano, że uprzątnięcie drzew zajmie dwa lata. Na zdjęciach: 1) Konigort: koryto rzeki Brdy z powalonym przez nawałnicę drzewostanem; 2) Konigort: przyczepa kempingowa zniszczona przez wichurę; 3) Konigort: ochotnicy usuwają zniszczony dach stodoły; 4) Główczewice: ochotnik porządkuje teren wokół domu zdemolowanego przez nawałnicę; 5) Mieszkaniec Konigortu przed swoim domem patrzy na zniszczony las; 6) Rytel: Natalia Ginc rozwiesza pranie przed swoim domem; 7) Konigort: ochotnicy i mieszkańcy okolicznych miejscowości usuwają powalone drzewa w korycie rzeki Brdy; 8) Główczewice: Władysław Słomiński przed swoim zniszczonym domem.
16–22 sierpnia 2017

ŻYCIE CODZIENNE

I miejsce

Autor: Krzysztof Gołuch, „Przegląd Lokalny”
Katowice. Według statystyk co siódma osoba w Polsce jest niepełnosprawna. W tej grupie są ludzie, którzy starają się żyć normalnie, czyli także pracować. Od kilkunastu lat powstają zakłady aktywności zawodowej zapewniające niepełnosprawnym pracę, rehabilitację i opiekę. Przykładem jest Caritas Archidiecezji Katowickiej – Zakład Aktywności Zawodowej św. Marcin. Dla wielu niepełnosprawnych podjęcie pracy jest kolejnym etapem trudnej drogi, którą muszą pokonać, by godnie żyć.
7 lipca – 22 października 2017

II miejsce

Autor: Mariusz Śmiejek
Włochy, Sycylia. Tylko w 2017 roku we Włoszech zarejestrowano ok. 120 tys. uchodźców, którzy przypłynęli trasą z Libii. Sytuacja tych, którzy mieszkają już we Włoszech od kilku lat, nie wygląda jednak najlepiej. Na zdjęciach: 1) Młoda Włoszka uzależniona od heroiny przyniosła ze sobą do domu publicznego torbę wyniesionej z domu biżuterii, by sprzedać ją za 10 euro nigeryjskim prostytutkom; 2) Jeden z gambijskich mieszkańców nielegalnego obozu dla uchodźców niedaleko Trapani rano przygotowuje się do wyjścia na ulicę, skąd, jeśli będzie miał szczęście, zabierze go do pracy jeden z lokalnych farmerów; 3) Punkt ładowania telefonów; w nieformalnym obozie w miasteczku Campobello di Mazara poza sezonem zbiorczym mieszka ok. 200 osób; 4) Ci, których nie zabrano rano do pracy z obozu, zbierają drewno w okolicy, by się ogrzać, zagrzać wodę do kąpieli lub do prania; 5) 26-letni Ororo jest nigeryjskim chrześcijaninem, jest w związku z 23-letnią Manuelą z Nigerii, która ma dwójkę dzieci; na co dzień zajmuje się żebraniem, wyszukiwaniem używanych rzeczy na sprzedaż, czasem sprzedaje zapalniczki na ulicy; 6) Meczet w nielegalnym obozie dla uchodźców na Sycylii – Abdoulie ma 35 lat, jest muzułmaninem z Gambii, gdzie zostawił żonę i troje dzieci, wyjechał z Gambii, gdy rząd odebrał mu ziemię; 7) Aisha Bar w centrum Palermo – mieszkanie, bar i dom publiczny, w którym mieszkają i świadczą swoje usługi młode Nigeryjki; 8) Młody Nigeryjczyk podczas zatrzymania w centrum Palermo został podejrzany o handel crackiem.
27 listopada 2017 – 23 lutego 2018

Autor: Jan Jurczak
Ukraina. Życie codzienne w Donbasie na terytoriach, które doświadczyły wojny. Dwa światy funkcjonują obok siebie. Umiejętność dostosowania się do sytuacji dotyczy zarówno żołnierzy, jak i cywilów. Życie toczy się dalej. Na zdjęciach: 1) Awdijiwka: blok zniszczony przez artylerię separatystów; 2) blok w Awdijiwce; 3) Kostnica przy szpitalu w Awdijiwce; 4) baza Prawego Sektora; 5) jednostka UDA w Marince; 6) Dom kultury w Awdijiwce.
Sierpień 2017 – marzec 2018

LUDZIE

Autor: Jakub Porzycki, „Gazeta Wyborcza Kraków”
Kraków. Uczestnicy protestu milczenia, podczas którego zasłonili opaskami oczy i usta w geście sprzeciwu wobec polityki rządu – łamania konstytucji i zasad demokracji.
21 stycznia 2018

II miejsce

Autor: Michał Leja, „Szeroki Kadr”
Srebrenica, Potočari. W 1991 roku Srebrenicę zamieszkiwało 37 213 osób, z czego niemal 73 proc. stanowili bośniaccy Muzułmanie, a 25 proc. Serbowie. Podczas wojny w Bośni i Hercegowinie (1992–1995) Srebrenica stała się enklawą ONZ mającą chronić ludność wyznania muzułmańskiego na kontrolowanych przez Serbów terenach w północno-wschodniej części kraju. Za enklawę odpowiadał holenderski UNPROFOR. W lipcu 1995 roku Serbowie przypuścili atak na miasto, w tym na enklawę. Holendrzy, mając ściśle określony i ograniczony mandat ONZ, nie byli w stanie obronić enklawy. Doprowadziło to do największej zbrodni w historii powojennej Europy – oddziały Serbów wymordowały tam w masowych egzekucjach ponad 8 tys. muzułmańskich mężczyzn i chłopców.
15–16 sierpnia 2017

I miejsce

Autor: Bartłomiej Jurecki, „Tygodnik Podhalański”
„Twardy jak skała. Portrety polskich górali”. Charakterystyczny góralski typ urody o wyrazistych rysach twarzy jest coraz rzadziej spotykany w południowej Polsce. Coraz mniej mężczyzn nosi też długie wąsy i brodę, dawniej tak typowe dla mieszkańców gór. Autor postanowił odszukać i sfotografować ostatnich charakterystycznych górali – twarze męskie, rzeźbione ciężką pracą i surowym górskim klimatem. Na zdjęciach: 1) Tadeusz Gąsienica Bednarz z Zakopanego; 2) Jan Malinowski ze Szczawnicy; 3) Tomasz Gąsienica Mracielnik z Zakopanego; 4) Władysław Gąsienica Grapny z Kościeliska; 5) Andrzej Gąsienica Grapny z Kościeliska; 6) Marian Cedzidło z Krościenka; 7) Władysław Stopka Faktor z Witowa; 8) Franciszek Stoch Michna z Zębu.
12 lipca – 15 grudnia 2017

ŚRODOWISKO

II miejsce

Autor: Tomasz Padło, Fundacja Bezgranica
Kazachstan odziedziczył po ZSRR prawdopodobnie najbardziej zniszczone środowisko wśród byłych krajów związkowych. Wyschnięte Jezioro Aralskie, zdegradowane gleby w północnej części kraju, skażone tereny w pobliżu Semipałatyńska, Temyrtau – jeden z bardziej zanieczyszczonych ośrodków przemysłowych Azji, obrazują skalę problemu. Reportaż pokazuje próby zmiany negatywnego wizerunku: w Ałma Acie, dawnej stolicy, promowane są za pomocą płacht krajobrazy Kazachstanu mające z jednej strony zachęcić do wizyty tam, z drugiej zakryć nieestetyczne tereny budowlane. W zaskakujący sposób korespondują z otoczeniem, nie spełniając zamierzeń pomysłodawców.
8–11 sierpnia 2017

I miejsce

Autor: Jacek Kusz, „Dzikie Życie”, NadWisłą24.pl
Puszcza Białowieska. W 2017 roku polski rząd, pod pretekstem walki z kornikiem, zaczął wielką eksploatację Puszczy Białowieskiej, najstarszego lasu na niżu europejskim. Trwające od maja 2017 roku przez kilka miesięcy pokojowe protesty i blokady ciężkiego sprzętu nie zdołały przerwać wycinki. Trybunał Sprawiedliwości UE wezwał do wstrzymania prac, lecz polski rząd nie zastosował się i ciął dalej. Protestującym osobom wlepiano mandaty, założono 180 spraw sądowych. Zdjęcia powstały w nadleśnictwie Białowieża: 1) Blokada tira wywożącego ponad stuletnie drzewa; Estera Mrówka, studentka krakowskiej ASP, płacze po tym, jak kilku miejscowych zarzucało jej, że przykuwa się dla pieniędzy; 2) Dwie kobiety usuwane z drogi, gdzie blokowały wywózkę drewna; 3) Nieudana próba blokady harwestera: ludzie spali w lesie, czekając aż harwester przejedzie leśną drogą, tam mieli go zablokować, ale wszyscy zostali namierzeni za pomocą ukrytych w lesie kamer; 4) Michał Książek, pisarz, poeta, ornitolog, z wykształcenia leśnik, przesiedział 10 godzin na ramieniu harwestera; zszedł po tym, jak druga maszyna podjechała i wycelowanym w niego kominem dymiła wprost na niego spalinami; 5) Kolejna nieudana akcja blokady, ekolodzy zmęczeni nieprzespaną nocą czekają na moment, by się wycofać; 6) Eskorta wywózki drzew, najstarsze miały po 170 lat. Komendant straży leśnej Łukasz Maciejunas przewodzi akcji, w której udział wzięło ok. 100 sprowadzonych z całego kraju strażników.
Lipiec – październik 2017

Autor: Kacper Kowalski, Panos Pictures
„Missing trees” to projekt dokumentujący dwa kataklizmy, które spustoszyły polskie lasy w 2017 roku: sierpniową nawałnicę oraz całoroczną politykę Ministerstwa Środowiska. Nawałnica przeszła przez północno-zachodnią Polskę, niszcząc lasy uprawne, rezerwaty i fragmenty lasów chronionych. Trwała jedną noc. Polityka ministerstwa skoncentrowała się na Puszczy Białowieskiej, gdzie przeprowadzono masową wycinkę drzew pod pretekstem walki z chrząszczem kornikiem drukarzem. Na zdjęciach kolejno: 1) Skutek wycinek w Puszczy Białowieskiej (nadleśnictwo Hajnówka); 2) Skutek sierpniowej nawałnicy w uprawnych lasach sosnowych (nadleśnictwo Lipusz); 3) Skutki sierpniowej nawałnicy – kierunek wiatrołomu w młodniku sosnowym (nadleśnictwo Lipusz); 4) Połamane przez nawałnicę drzewa z kępy starego drzewostanu w młodniku (nadleśnictwo Lipusz); 5) Według Ministerstwa Środowiska skutki działań w Puszczy Białowieskiej są usuwane: w miejscu wyciętego lasu pierwotnego tworzone są plantacje drzew (nadleśnictwo Hajnówka); 6) Według szacunków leśników usunięcie skutków sierpniowej nawałnicy zajmie kolejne cztery lata (nadleśnictwo Lipusz).
17–21 stycznia 2018

KULTURA I ROZRYWKA

Autor: Rafał Klimkiewicz, Edytor Agencja Fotograficzna
Katowice. Turnieje Intel Extreme Masters oraz ESL One przyciągają co roku do Katowic setki tysięcy fanów gier komputerowych. Miliony osób na całym świecie oglądają w sieci i w kanałach telewizyjnych transmisje na żywo.
25 lutego – 4 marca 2018

I miejsce

Autor: Tomasz Lazar
Niemcy. W latach 80. i 90. na terenie zachodnich Niemiec (RFN) zaczęły powstawać parki rozrywki wzorowane na amerykańskich. Szczególnie dużo było ich w pobliżu miast, gdzie znajdowały się amerykańskie bazy wojskowe. Parki te oferują specjalne wydarzenia z okazji Halloween. W przeciwieństwie do zwyczajów w Ameryce, w Niemczech mniej chodzi o budowanie nastroju horroru, a bardziej o zabawę. Na zdjęciach kolejno: 1) Postać przebrana za potwora siedząca na huśtawce w Filmparku Babelsberg; 2) Mężczyzna przebrany za błazna obok jednej z atrakcji w Heide-Parku; 3) Roller coaster w Heide-Parku; 4) Osobnik przebrany za Pennywise’a, tańczącego klauna z książki Stephena Kinga „To”; 5) Ludzie na Wieży Terroru w Movie Parku; 6) „Potwór” goni dziewczynę, a chłopak kręci tę scenę telefonem; 7) Odwiedzający Movie Park robią selfie wśród trumien we mgle; 8) „Potwory” na placu zabaw dla dzieci w Filmparku Babelsberg.
23 października 2016, 21–22 października 2017

II miejsce

Autor: Mateusz Baj, inPRO
Bolechów, Ukraina. Niewielką miejscowość w obwodzie iwanofrankowskim odwiedził cyrk Kobzow. Obecność trupy cyrkowej wywołała duże zainteresowanie mieszkańców. Cyrkowcy z Kobzowa przez ok. 10 miesięcy w roku podróżują z miasta do miasta, zatrzymując się w jednym miejscu nie dłużej niż cztery dni. Na zdjęciach kolejno: 1) Oświetlony namiot cyrkowy w Bolechowie; 2) Jean przygotowuje się do występu; 3) Pracownicy cyrku zamawiają taksówkę; 4) Chłopiec drażni psa w przerwie występu; 5) Misza, niepełnosprawny artysta, wychodzi ze swojego karawanu; 6) Mieszkańcy Bolechowa przyglądają się cyrkowym wielbłądom; 7) Artyści przebierają się w trakcie występu.
6–8 sierpnia 2017

PROJEKT DOKUMENTALNY

„Makeshift”

Autor:Paweł Starzec
Projekt liczy 19 zdjęć. Okres pracy nad projektem: 2013 – marzec 2018

Historia jest ugodą wewnątrz danej społeczności obejmującą sposób, w jaki ta społeczność pamięta wydarzenia z przeszłości. Grupa ludzi o identycznym postrzeganiu minionych zdarzeń formuje zbiorową świadomość. Według powszechnie znanego powiedzenia to zwycięzcy piszą historię.
Ten projekt jest o przepisywaniu na nowo historii w Bośni i Hercegowinie odnoszącym się do wymazanego kontekstu. Większość budynków pełniących czasowo funkcję miejsc, w których dopuszczano się okrucieństwa wobec ludności cywilnej, zostało odnowionych, by spełniać swoje pierwotne funkcje użyteczności publicznej. Historia jest zbiorowo ustalaną narracją, więc da się ją napisać od zera, by pominąć to, co ma zostać zapomniane. W dzisiejszej Bośni większość obywateli jest – pośrednio lub bezpośrednio – ofiarami wojny 1992–1995. A cały krajobraz kryje w sobie skażenie, które napisana od zera historia próbuje zamaskować. Zdjęcia powstały w Bośni i Hercegowinie.

II miejsce

„Reminiscencje (Flashbacks)”

Autor: Wojciech Grzędziński
Projekt liczy 27 zdjęć. Okres pracy nad projektem: 2014–2017

Materiał opowiada o własnym zmaganiu się z depresją i skutkami fotografowania obciążających psychicznie tematów, podróżowania w miejsca uznawane za niebezpieczne. Starałem się opowiedzieć to, jak widzę świat. Wszystkie zdjęcia powstały w moim najbliższym otoczeniu lub podczas realizowania materiałów reporterskich.
Pamięć – zawsze zaskakuje mnie, jak działa. Te same perfumy na skórze tej samej kobiety. Zapach po latach przywołujący stopklatki przeżyć. Wystarczy poczuć. Ciężarówka przejeżdżająca w słoneczny dzień. Zapach ciężki, wypełniający płuca, taki, którego nie można z siebie zmyć. Słodki i przerażający. Smród rozkładających się trupów. Widziałem. Pewnie więcej, niż myślałem, że zobaczę. Zamykam oczy. Zasypiam.
Od dzieciństwa śnię podobnie, w kolorze. Mikstura zdarzeń, w których zawsze jestem bez wyjścia i muszę walczyć. Czasami atakują mnie węże, czasem celuję w napastnika. Z całej siły naciskam spust. Nie mam siły, żeby go poruszyć. Napastnik się zbliża. Zabija. Po chwili jestem znów w tej samej sytuacji.
Fotografuję. Patrzę. Ale to, co widzę, nie jest takie samo. Czuję, że jest inne. To, co przeżyłem, zmienia. Nieodwracalnie. Wzór wychowania, dom, rodzina… Początku nie wybrałem. Krzyżówka genów, szczęścia i jestem. Urodzony tu. A nie na wojnie w rozpaczy i beznadziei.
Czarny pies wiernie podążający za nogą. Zawsze pół kroku za swym panem. Depresja. Czeka, aż tylko się położę. Będzie przy mnie. Przyjdzie. Połasi się, kradnąc pieszczoty, czas i uczucia.
Cena za siebie. Za samoświadomość. Za zmianę. Część mnie umarła, bym mógł prawdziwie poczuć. Czuję, że oddycham. Nareszcie! Nie topię się w swoich zagubieniach. Choć trudno czasem. To początek.
Zdjęcia powstały w Warszawie, Łomach, Nartach, Wrocławiu, Dolinie Pięciu Stawów, Smołdzinie,
Wilnie (Litwa), Luganskoye (Ukraina), Alanyi (Turcja), Rzymie (Włochy), Dono Mandze (Czad)

„Globesity – Documenting an Epidemic”

Autor: Silvia Landi
Projekt liczy 30 zdjęć. Okres pracy nad projektem: 2015–2017.

W ostatnich dekadach na świecie rozprzestrzenia się alarmująco szybko nowe zjawisko zwane Globesity. Postrzegane jest już przez WHO jako epidemia. Procent ludzi otyłych na świecie rośnie dwa razy szybciej niż tych cierpiących głód czy niedożywienie. Po raz pierwszy w historii ludzkości na świecie jest więcej ludzi z nadwagą niż z niedowagą.
Przed długi czas otyłość była postrzegana jako efekt sposobu życia w bogatych krajach, takich jak USA, ale obecnie implikacje społeczne, ekonomiczne i polityczne związane z Globesity to nie tylko efekt nadmiaru żywności, ale także jej złej jakości oraz braku dostępu biedniejszych populacji do jedzenia dobrej jakości i odpowiedniej opieki medycznej. Zdaniem ekspertów ta epidemia jest w dużej mierze skutkiem globalizacji i biedy – wiele społeczności rezygnuje ze swojej lokalnej tradycyjnej kuchni na rzecz bardziej kalorycznych fast foodów i napojów.
„Globesity” to fotodziennikarski projekt śledczy realizowany na trzech kontynentach w trzech wybranych krajach mający pokazać fenomen otyłości, jej wpływu na ludzi i warunki ich życia. W Meksyku odsetek otyłych jest wyższy niż w USA (32,8 proc.); 70 proc. populacji ma nadwagę, a 50 proc. żyje poniżej granicy biedy bez dostępu do jakościowej żywności, żywiąc się śmieciowym jedzeniem i słodkimi napojami. W Republice Południowej Afryki już milion ludzi mieszka w miastach powstałych wokół dużych centrów urbanistycznych. Nie mają oni dostępu do odpowiedniej opieki medycznej i zdrowego jedzenia. Włochy, mimo że są krajem słynącym z kuchni śródziemnomorskiej, też borykają się z problemem otyłości. Ponad 57 tys. ludzi umrze tam z powodu powikłań wywołanych nadwagą. Według danych z 2010 roku 32 proc. dorosłych we Włoszech ma nadwagę, a 11 proc. cierpi na otyłość; Włochy mają też jeden z najwyższych w Europie wskaźnik otyłości wśród dzieci.

I miejsce

„Igor: zespół kociego krzyku”

Autor: Dawid Stube
Projekt liczy 24 zdjęcia. Okres pracy nad projektem: 2014 – styczeń 2018

Gniezno, Jarosławiec. Igor ma 19 lat. Chłopcy w tym wieku zaczynają czerpać garściami z życia: dojrzewają, przeżywają pierwsze bunty, pierwsze miłości, odkrywają świat. Igor nie ma tego. Cierpi na rzadką chorobę genetyczną: zespół kociego krzyku. Codziennie wraz z matką walczą o to, by odkrywany przez niego świat choć trochę przypominał ten normalny. Na początku właśnie pokazanie takiego świata było dla mnie celem projektu. Jednak im dłużej fotografowałem, tym bardziej wyłaniał mi się obraz dwojga ludzi, którzy mimo olbrzymich problemów w codziennej walce zbudowali ze sobą potężną więź: między matką a synem. Filarem tej więzi jest miłość. Ta głęboka relacja daje im siłę.
Z projektu, który był budowany przez cztery lata, wyłania się przede wszystkim obraz niezwykłej pielęgnacji miłości. Ale także obraz chłopca samotnego, zagubionego. W tle jednak zawsze jest czuwająca nad nim matka. Ona jest dla niego filarem, na którym może się oprzeć w trudnej codzienności – a on dla niej.

„Dobre życie”

Autor: Paweł Piotrowski
Projekt liczy 30 zdjęć. Okres pracy nad projektem: 2009 – styczeń 2018

Dobroszyce to niewielka gmina w woj. dolnośląskim. Jej hasłem promocyjnym jest: „Dobroszyce – Dobre życie”. Chyba każdy z nas ma w sobie skłonność do idealizowania miejsca, w którym się urodził i z którym wiążą się jego pierwsze dziecięce wspomnienia. W dzieciństwie czas płynął wolniej, wszystko wydawało się takie czyste, proste i kolorowe. Te wspomnienia żyją we mnie i w mojej pamięci; są niezwykle barwne. Dlatego postanowiłem rejestrować z pozoru błahe chwile, wydarzenia, najdrobniejsze zmiany, które tutaj zachodzą i których jestem świadkiem. Oto esej o życiu codziennym ludzi, którzy tworzą to miejsce i wspólnotę, w której żyję i do której mam bardzo osobisty stosunek. To także zmieniający się obraz polskiej wsi – w całym kraju są setki gmin podobnych do tej. Ten projekt niesie ze sobą uniwersalny przekaz: ukazuje zanikający sposób życia wiejskiej społeczności. Spokój, który ją cechuje, jest coraz rzadziej spotykany na świecie. Dokumentuję te resztki naturalnego dla człowieka tempa. Zdjęcia powstały w Dobroszycach, Nowicy, Miodarach.

YOUNG POLAND

Zdjęcia pojedyncze

Fotoreportaże

Wyróżnienie

Autor: Maciej Bernaś, Krakowska Studencka Agencja Fotograficzna AGH
Kraków, Zakopane. Ciężko szukać szczerości ukrytej za fasadą opublikowanych pozorów, wspomnień z zapisanych plików, rozmów komunikatorami, uśmiechania się znakami. Reportaż opowiada o nas, którzy urodziliśmy się w latach 90., ale całe świadome życie spędziliśmy już w XXI wieku. Na wyżyny prawdy o sobie wspinamy się w ciemności nocnych szalonych podróży. Czy różni nas coś od innych pokoleń? We wzniosłych chwilach szczerości imprez szukałem odpowiedzi na to pytanie.
Sierpień 2017 – luty 2018

I miejsce

Autor: Jadwiga Janowska, Instytut Twórczej Fotografii w Opawie
Gliwice, Białystok, Chorzów. Postrzeganie świata wkoło w trakcie wchodzenia w świadomą dorosłość. Świat początkowo wydaje się piękny, łatwy i przyjemny, a finalnie jest to często prowizorka i droga pod górę.
Maj 2017 – styczeń 2018

 

 

PHOTO BOOK 2018

„Over”

Autor: Kacper Kowalski
projekt graficzny: Ania Nałęcka-Milach / Tapir Book Design
wydawca: Kacper Kowalski Fabryka
Listopad 2017

Od autora: „Over” to efekt zwrotu w moim myśleniu o fotografii lotniczej. To pierwszy tak osobisty i subiektywny projekt, a jednocześnie nowa, kreacyjna wypowiedź w temacie, który eksplorowałem dotychczas – relacji między człowiekiem a naturą. Co stałoby się, gdyby ludzie zniknęli? Co po nas zostanie? „Over” to wizja końca naszego świata, której doświadczyłem w Polsce, gdy świat został przykryty kilkoma centymetrami śniegu i ślady naszej obecności zatarły się. Na pierwszy rzut oka fotografie mogą zdawać się podobne do poprzednich, ale już nie opowiadają dosłownych historii, nie ilustrują zachowań ludzi, nie pokazują unikatowych obrazów. To książka o emocjach, które pojawiły się, gdy nie wiedziałem, po co latam, gdy czułem strach i poczucie nieuniknionego końca i byłem sam ze sobą.

„Balkan Playground”

Autor: Michał Korta
wydawca: Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie
Październik 2017

Pod koniec lata 2014 roku Michał Korta wyrusza w drogę. Bez planów, oczekiwań, bez daty powrotu. Jego celem jest zobaczenie Bałkanów. Odwiedza osiem krajów, niespiesznie podróżując samochodem, który na kilka miesięcy staje się jego domem. Robi zdjęcia ludzi i miejsc, tu i teraz. Efektem tej podróży jest album prezentujący ponad 30 skondensowanych fotograficznych opowieści.

„f/5.6”

Autor: Bogdan Dziworski
koncepcja i redakcja: Rafał Łochowski
projekt graficzny: Bartłomiej Talaga
wydawca: Migavka/6×7 Leica Gallery Warszawa
Wrzesień 2017

Przesłanką do wydania albumu była potrzeba prezentacji dokonań wybitnego polskiego fotografa i operatora filmowego prof. Bogdana Dziworskiego. Twórca ten, należący do klasyków współczesnej fotografii, nie doczekał się dotychczas dużej, przekrojowej publikacji prezentującej całokształt jego wieloletniej twórczości fotograficznej. Jego jedyny wydany w Polsce album („1/250s”, wyd. 2001) został opublikowany w niskiej jakości i jest od lat niedostępny na rynku. W albumie reprodukowanym zdjęciom towarzyszą teksty po polsku i angielsku przybliżające sylwetkę artysty i jego znaczenie dla polskiej fotografii XX wieku. Oprócz szerokiego wyboru czarno-białych fotografii album zawiera kadry z filmów, eseje Adama Mazura, Tadeusza Sobolewskiego i Wojtka Wieteski oraz korespondencję Dziworskiego z Andrzejem Wajdą.

„9 Gates of No Return”

Autorka: Agata Grzybowska
projekt: Aneta Kowalczyk
wydawca: Blow Up Press
Listopad 2017

W swoim książkowym debiucie Agata Grzybowska przedstawia dziewięć osób, które z różnych przyczyn i życiowych wyborów postanowiły porzucić życie w mieście i osiedlić się w Bieszczadach. Żyją z dala od ludzi, często bez prądu i bieżącej wody, w chatach, które sami zbudowali. Dlaczego podjęli taką decyzję? Przed czym uciekali? Co chcieli w ten sposób osiągnąć? Czym są dla nich samotność i melancholia? To tylko niektóre pytania, na które autorka stara się odpowiedzieć. Książka zawiera wyraziste portrety i krajobrazy wydrukowane w quadtonie, którym towarzyszą kolorowe polaroidy i zapadające w pamięć ręcznie spisane wywiady. Zdjęcia zostały wykonane podczas kilku zimowych pobytów autorki w Bieszczadach.